آتمی به نقاط حیاتی

          atta 
            بازدید : 120
          
           نظرات (0)
        

ریشه های آتمی به نقاط حیاتی

ریشه های تاریخی حملات نقاط حیاتی را می توان تا زمان پیشرفت طب سوزنی توسط جنگجویان كساتریا در هند و هنرهای حمله ای ‘ پرتابی و كشتی كه آنها تمرین می كردند ردیابی كرد . هنر و اجرا موكنی تكنیكهای حمله ای اختصاصی متنوع داشت كه به نقاط حیاتی بدن (حمله بر مهاجم) هدف گیری می شدند.این هنر هم چنین یك تكنیك فعال كننده انرژی با نام ماهاسو كلاجا نیز داشت كه برای ایجاد اختلال عملكرد ارگانهای داخلی بدن طراحی شده بود. بنظر می رسد كه این تكنیكها در ابتدا با آزمایش بر روی زندانیان جنگ پیشرفت می كردند و بعدها به عنوان یك روش كمكهای اولیه مشهود است كه از دوران باستان ارتباط تاریخی نزدیكی میان هنرهای رزمی ‘ نقاط حیاتی و طب وجود داشته است.

هنر بودایی كمپو مهارتهای كساتریا را حفظ كرد و آنها را معابد چینی ‘ جایی كه در آنجا پالایش و تنظیم شدند انتقال داد . راهبان شائولین هنر تهاجمی و كنترل كننده اما غیر كشنده چین نا را بصورت گسترده ای توسعه دادند.این هنر ریشه و سلف تمام هنرهای قفل كننده و نگاهدارنده بود و در آن از فشار و حمله به نقاط حیاتی استفاده می شد . مطالعاتی كه در طی 1000سال انجام گرفتند ‘ نقاط متنوعی را نشان دادند كه باعث بیماری یا مرگ می شوند. هنر لمسی مرگبار دیم ماك ماحصل پیوند هنرهای رزمی و مطالعات طب سوزنی می باشد . در طول زمان تعداد نقاط حیاتی بدن افزایش پیدا كرد و هنرهای رزمی برای به یاد سپاری و تمرین حمله كردن به آنها تدابیری اتخاذ نمودند.

اولین دستنوشته های مربوط به جوجیتسو ژاپنی انتقال دانش نقاط حیاتی از هند و از طریق معابد تبتی به چین و در نهایت به ژاپن را تائید می كنند. طبق گزارشات موجود ‘ چین یوان بین ‘ كارشناس چین ناو نقاط حیاتی در قرن 1600 به ناگاساكی رسید بنظر

می رسدكه این زمان ‘ نقطه شروع استفاده مدارس جوجیتسو از حملات نقاط فشاری باشد . احتمالا مربی دایتو ریوی وشیبا سوگاكو تاكدا ‘ كه به استفاده از حملات دردناك به نقاط فشاری شهرت داشت ‘ منبع علمی و اطلاعاتی او در این سبك بوده است.

برداشت از مجله رزم آور

این مقاله ادامه دارد

برچسب ها آتمی به نقاط حیاتی , نقاط حیاتی ,

ارسال نظر برای این مطلب